Δεν ξέρω τι προτιμώ,τη γνώση ή τη μνήμη.Μάλλον τη μνήμη και ότι από τη λήθη μπορεί να διασώσει.Τι δηλαδή παραπάνω μπορούν να σκαρώσουν τα βιβλία και γιατί κατοικούν τόσο κοντά μας;Γιατί με αυτά φτιάχνουμε σπίτια, για να βάλουμε μέσα τη γνώση;Γιατί χαιδεύουμε τα βιβλία;Γιατί κι εκείνα μας χαιδεύουν;Και όταν η υγρασία τρώει το χαρτί που πάει η γνώση μουχλιασμένη;Που κατοικεί πια;Τα πουλιά λένε κάποιοι,τραγουδούν πιο όμορφα απ’όσα μπορούν να διδάξουν τα βιβλία.Εγώ όμως χωρίς βιβλία για ρούχα, σαν γυμνή αισθάνομαι.Ντύνομαι βιβλία και σελίδες φοράω με γράμματα που γαντζώνονται επάνω στο σώμα και δεν φεύγουν, δεν φεύγουν.Κρατούν εύφορο το έδαφος της μνήμης και πάλι από την αρχή.Τι προτιμάω;τη γνώση ή τη μνήμη;Την επιθυμία προτιμάω.Όσο άσχετο και να φαίνεται,την επιθυμία και εκείνη καταφέρνει να κατοικεί στα βιβλία αλώβητη.